HITY GOFINU |
||||||||||||||
Umowy na czas określony po nowelizacji Kodeksu pracy
Ubezpieczenia i Prawo Pracy nr 20 (398) z dnia 10.10.2015
Nowe zasady zawierania terminowych umów o pracę wprowadzono ustawą z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1220), która wejdzie w życie z dniem 22 lutego 2016 r. Według zmienionego art. 251§ 1 K.p., okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech (tzw. reguła 3/33). Jeżeli okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony jest dłuższy niż 33 miesiące lub jeżeli liczba zawartych umów jest większa niż 3, uważa się, że pracownik, odpowiednio od dnia następującego po upływie ww. okresu, lub od dnia zawarcia czwartej umowy, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.
Załóżmy, że po wejściu w życie ustawy (po 21 lutego 2016 r.) strony podpiszą cztery umowy o pracę na czas określony, każdą na 4 miesiące. Ostatnia z umów przekształci się w kontrakt bezterminowy, mimo że łączny okres zatrudnienia na podstawie trzech pierwszych umów wyniesie tylko 12 miesięcy.
jeżeli ich zawarcie w danym przypadku ma służyć zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy. W ostatnim z ww. przypadków wprowadzono obowiązek zawiadomienia właściwego okręgowego inspektora pracy, w formie pisemnej lub elektronicznej, o podpisaniu umowy (ze wskazaniem przyczyn), w terminie 5 dni roboczych od dnia jej zawarcia. Należy zauważyć, iż ta przesłanka de facto pozwala na stosowanie w praktyce umów o pracę na czas wykonania określonej pracy, które podobnie jak umowę na zastępstwo usunięto z katalogu umów ustalonych art. 25 K.p.
Załóżmy, że pracownik jest zatrudniony na podstawie drugiej umowy na czas określony. Zarówno pierwszą, jak i drugą umowę trwającą do 15 lutego 2016 r. zawarto w celu zastępstwa nieobecnych pracowników. Pracodawca prowadzący firmę budowlaną zamierza od 1 marca 2016 r. powierzyć pracownikowi, także na podstawie umowy terminowej, obowiązki majstra na budowie, której realizacja ma trwać 3 lata. W treści umowy na czas trwania inwestycji pracodawca powinien wskazać przyczyny i okoliczności jej zawarcia oraz w ciągu 5 dni od podpisania umowy powiadomić inspekcję pracy o jej zawarciu. W takich okolicznościach żadna z wymienionych umów nie wejdzie do limitów 3/33.
Zgodnie z art. 15 noweli, jeśli taka umowa trwa w dniu 22 lutego 2016 r. należy uzupełnić jej treść o wymagane informacje w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie zmienionych przepisów. Gdyby trwający okresowy kontrakt zawarto z obiektywnych przyczyn dotyczących pracodawcy będzie on zobligowany do zawiadomienia właściwego okręgowego inspektora pracy, w formie pisemnej lub elektronicznej, wraz ze wskazaniem przyczyn podpisania tej umowy, w terminie 5 dni roboczych od dnia uzupełnienia jej treści o ww. informacje.
Strony łączy druga już umowa na czas określony. Pierwsza trwała od 1 maja 2014 r. do 30 września 2015 r. Drugą podpisano na okres od 15 października 2015 r. do 30 kwietnia 2018 r. Maksymalny okres zatrudnienia wynoszący 33 miesiące będzie liczony od dnia wejścia w życie zmienionych regulacji kodeksowych i upłynie 21 listopada 2018 r. Tym samym strony będą mogły zawrzeć trzecią umowę terminową jedynie na okres od 1 maja do 21 listopada 2018 r.
Druga umowa o pracę na czas określony rozwiąże się z upływem czasu, na który była zawarta, z dniem 31 stycznia 2016 r. Jeśli w ciągu miesiąca zostanie podpisana z tym samym pracownikiem trzecia umowa na czas określony, to zostanie uznana za umowę bezterminową.
|
|